Naar inhoud springen

snor

Van Wiktionary

'ne manskaerel mit 'ne snor [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

snor m /sn̥ɒ̀r/

  1. behäöring tösse de naas en baovelup (veural bie manskaerele)
  2. (euverdrechtelik) (ajerwèts) 'ne jónge manskaerel
    Die snör make dich döks 't laeve zoer.
  3. (euverdrechtelik) (ajerwèts) 'ne jóng dae kortgevaes is
Aafbraeking
  • snor
Net get anges gesjreve
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif snor snör
IPA /sn̥ɒ̀r/ /sn̥œ̀r/
dim. sjrif snörke snörken snörkes
IPA /sn̥œ̀r̥kə/ /sn̥œ̀r̥kən/ /sn̥œ̀r̥kəs/ /sn̥œ̀r̥kəz/
dat. sjrif snor snör
IPA /sn̥ɒ̀r/ /sn̥œ̀r/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif snor snorre snorren
IPA /sn̥ɒ̀r/ /sn̥ɒ́rə/ /sn̥ɒ́rən/
dim. sjrif snörke snörken snörkes
IPA /sn̥œ̀r̥kə/ /sn̥œ̀r̥kən/ /sn̥œ̀r̥kəs/ /sn̥œ̀r̥kəz/
dat. sjrif snor snorre snorren
IPA /sn̥ɒ̀r/ /sn̥ɒ́rə/ /sn̥ɒ́rən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

snor /sn̥ɒ̀r/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van snorre
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van snorre
Aafbraeking
  • snor