snor

Van Wiktionary

'ne manskaerel mit 'ne snor [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

snor m /sn̥ɒ̀r/

  1. behäöring tösse de naas en baovelup (veural bie manskaerele)
  2. (euverdrechtelik) (ajerwèts) 'ne jónge manskaerel
    Die snör make dich döks 't laeve zoer.
Aafbraeking
  • snor
Net get anges gesjreve
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif snor snör
IPA /sn̥ɒ̀r/ /sn̥œ̀r/
dim. sjrif snörke snörken snörkes
IPA /sn̥œ̀r̥kə/ /sn̥œ̀r̥kən/ /sn̥œ̀r̥kəs/ /sn̥œ̀r̥kəz/
dat. sjrif snor snör
IPA /sn̥ɒ̀r/ /sn̥œ̀r/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif snor snorre snorren
IPA /sn̥ɒ̀r/ /sn̥ɒ́rə/ /sn̥ɒ́rən/
dim. sjrif snörke snörken snörkes
IPA /sn̥œ̀r̥kə/ /sn̥œ̀r̥kən/ /sn̥œ̀r̥kəs/ /sn̥œ̀r̥kəz/
dat. sjrif snor snorre snorren
IPA /sn̥ɒ̀r/ /sn̥ɒ́rə/ /sn̥ɒ́rən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

snor /sn̥ɒ̀r/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van snorre
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van snorre
Aafbraeking
  • snor