sprotel
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
sprotel v /spr̥ò:təl/
- (liefdeil) 'n ruuedsig broen verkluuering oppe hoed, óntstange door 'n opeinhuiping van pigment
- Aafbraeking
- spro-tel
- Zagswies
- Luuj mit roeaj haor höbbe dökker sprotele.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | sprotel | sprotele | sprotelen | |
| IPA | /spr̥ò:təl/ | /spr̥ò:tə̽lə/ | /spr̥ò:tə̽lən/ | ||
| dim. | sjrif | spreutelke | spreutelken | spreutelkes | |
| IPA | /spr̥ø̀:tə̽l̥kə/ | /spr̥ø̀:tə̽l̥kən/ | /spr̥ø̀:tə̽l̥kəs/ | /spr̥ø̀:tə̽l̥kəz/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Frans: tache de rousseur v
- Ieslandjs: frekna v
- Ingels: freckle
- Nederlandjs: sproet g
- Pruus: Sommersprosse v
- Spaans: peca v
- Viëtnamees: tàn nhang(vi:)
- Zweeds: fräkne g