Naar inhoud springen

sprouw

Van Wiktionary

sprouw

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sprouw m /spr̥ɒ̀u̯/

  1. 'n besmètting mitte ges Candida albicans die 'ne witten oetslaag oppe luppe, de tóng enne móndjsliemhoed veroearzaak dae lestig eweg te kriegen is
Aafbraeking
  • sprouw

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sprouw
IPA /spr̥ɒ̀u̯/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif sprouw
IPA /spr̥ɒ̀u̯/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk