staasje

'n staasje [1]

de staasjes [2] vanne kruutswaeg

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

staasje v /stá:ʃə/

1. 'n plaats wo veurtuger, meis treins, kónne stoppe veur reizigers in- en oet te laote stappen en geujer in-, oet- of euver te laje
2. (kirk) 'n oetbeelding vanne liejeswaeg van Jezes, inne vorm van sjiljerieje, houtsniejwerken of beeldjhouwwerke, vanaaf 't pelies van Pontius Pilatius toette begraefenis
3. 'n peziesje in verhajing toet 'n anger

   Det is ein staasje wiejer 'n nich van mich es Lizet.

Aafbraeking

• staa-sje

Aafleijinge

• staasjeter
• Brachterstaasje, kruutswaegstaasje, ruumdjestaasje
• staasjegeldj, staasjemeister, Staasjeswaeg

Verwantje wäörd

• tenkstesjón

Zagswies

• ane staasje

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	staasje	staasjen	staasjes
	IPA	/stá:ʃə/	/stá:ʃən/	/stá:ʃəs/	/stá:ʃəz/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: baanhaof en sjtasie

Frans: gare v Ieslandjs: brautarstöð(is:) v Ingels: station Nederlandjs: station ó Pruus: Bahnhof m

Russisch: вокзал(ru:) m, станция(ru:) v Spaans: estación v Tagalog: estasyon(tl:) Zweeds: station g

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: sjtasie
• Nederlandjs: kruiswegstatie g, statie g