staekendj

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

staekendj /stɛ́:kʲeɲɟ/

  1. gerich en pienlik
    Dae haw al drek 'n staekendje opmirking klaor.
  2. (neet-lemma) bieveugelik taengewuuerdig deilwaord van staeke
Aafstaeking
  • stae-kendj

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif staekendje staekendjen staekendje staekendj staekendje staekendj staekendj
IPA /stɛ́:kʲeɲɟe/ /stɛ́:kʲeɲɟen/ /stɛ́:kʲeɲɟe/ /stɛ́:kʲeɲɟ/ /stɛ́:kʲeɲɟe/ /stɛ́:kʲeɲɟ/ /stɛ́:kʲeɲɟ/
partitief sjrif staekendjs
IPA /stɛ́:kʲeɲ̊ɟ̊s/ /stɛ́:kʲeɲɟz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) staekendjs (toe) (wie) staekendj (geer)
IPA /wì: stɛ́:kʲeɲ̊ɟ̊s tú:/ /wì: stɛ́:kʲeɲ̊ɟ̊ ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

staekendj /stɛ́:kʲeɲɟ/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafstaeking
  • stae-kendj

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

staekendj /stɛ́:kʲeɲɟ/

  1. (neet-lemma) taengewuuerdig deilwaord van staeke
Aafstaeking
  • stae-kendj
Variaasje