Naar inhoud springen

staof

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

staof m /stɒ́:f/

  1. klein deilkes die inne lóch hange
  2. klein deilkes aafval (wie sjirvele) die oppe gróndj gevalle zeen
  3. (euverdrechtelik) aje kraom dae me nimmieë gebroek en eweg wiltj smiete
    Dees cd is staof; dao loestertj geine mieë nao!
Raod

't Waord staof haet gei mieëvaad; gebroek daoveur kónstruksjes wie staofdinger.

Aafbraeking
  • staof
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes/zich de staof aafdoon: zichzelf/emes anges hel doon wirke
    Es se bie 't ouste mós opstaeke dan duis se dich de staof aaf.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif staof
IPA /stɒ́:f/ /stɒ́:v/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif staof
IPA /stɒ́:f/ /stɒ́:v/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]