Naar inhoud springen

steltj

Van Wiktionary

kinjer die op steltje loupe

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

steltj m /stǽʎ̥c/

  1. 'ne lange stek mit 'ne blok d'raan veure voot op te zitte womit me zich de bein kan verlinge
Aafbraeking
  • steltj
Net get anges gesjreve
Zagswies
  • op steltje loupe

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif steltj steltje steltjen
IPA /stǽʎ̥c/ /stǽʎɟ/ /stǽʎ̥ce/ /stǽʎ̥cen/
dim. sjrif steltje steltjen steltjes
IPA /stǽʎ̥ce/ /stǽʎ̥cen/ /stǽʎ̥ces/ /stǽʎ̥cez/
dat. sjrif steltj steltje steltjen
IPA /stǽʎ̥c/ /stǽʎɟ/ /stǽʎ̥ce/ /stǽʎ̥cen/

In anger spraoke

[bewirk]