stumming

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

stumming v /stǿmɪŋ/

  1. de geiseliken toestandj van emes
  2. de gedachtes en geveules die de [1] bepaole van mieë luuj biejein
    Wie waas de stumming inne zaal?
    Ich wól heives gaon, dus 't kwaam good oet: de stumming waas al doead.
  3. 't oetbringe van 'n stum bie 'n verkeziging of e besloet
  4. de hieërsendje meining vannen toestandj vanne mert (bie de ikkenomie)
  5. (meziek) de huuegdje vanne standerdtoean enne toeanverhajingen óngerling van 'n insterment of e leedje
Aafbraeking
  • stum-ming
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stumming stumminge stummingen
IPA /stǿmɪŋ/ /stǿmɪŋe/ /stǿmɪŋen/
dim. sjrif stummingske stummingsken stummingskes
IPA /stǿmɪ̽ŋ̊skʲe/ /stǿmɪ̽ŋ̊skʲen/ /stǿmɪ̽ŋ̊skʲes/ /stǿmɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

[3]

[5]