tej

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

tej /tæ̀i̯/

  1. lestig te sniejen of te kawwe (gezag van aeteswaar)
    Laot dem zie mam meh neet kaoke; de lestige kieër waas neet allein 't vleis tej, meh de boeanen ouch!
  2. lestig en plastisch vervörmendj ónger drök
    Gesmóltje sókker in 'n pan is hieël tej en lestig oeterein te kriege.
  3. (euverdrechtelik) lestig te braeke, lestig óm te kalle, lestig te verslaon (gezag van 't kerakter van emes)
Aafbraeking
  • tej
Net get anges gesjreve
Zagswies
  • zoea tej wie laer: hieël tej
  • zoea tej wie e lintj: hieël tej

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif tejje tejjen tej tej tej tej tejt
IPA /tæ̀je/ /tæ̀jen/ /tæ̀j/ /tæ̀i̯/ /tæ̀j/ /tæ̀i̯/ /tæ̀i̯t/ /tæ̀j/
kómparatief sjrif tejjere tejjeren tejjer tejjer tejjer tejjer tejjert
IPA /tæ̀jərə/ /tæ̀jərən/ /tæ̀jər/ /tæ̀jər/ /tæ̀jər/ /tæ̀jər/ /tæ̀jər̥t/ /tæ̀jərd/
superlatief sjrif tejtste tejtsten tejtste tejtste tejtste tejtste tejtste
IPA /tæ̀i̯tste/ /tæ̀i̯tsten/ /tæ̀i̯tste/ /tæ̀i̯tste/ /tæ̀i̯tste/ /tæ̀i̯tste/ /tæ̀i̯tste/
partitief sjrif tejts
IPA /tæ̀i̯ts/ /tæ̀i̯dz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) tejts (toe) (wie) tejtj (geer)
IPA /wì: tæ̀i̯ts tú:/ /wì: tæ̀i̯c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) tejjers (toe) (wie) tejjertj (geer)
IPA /wì: tæ̀jər̥s tú:/ /wì: tæ̀jər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

tej /tæ̀i̯/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • tej

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif tej
IPA /tæ̀i̯/
kómparatief sjrif tejjer
IPA /tæ̀jər/
superlatief sjrif tejtste
IPA /tæ̀i̯tste/