tempel

'nen tempel [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tempel m /tǽm̥pel/

1. e boewwerk det gewiedj is aan aafgaoje, wie bie neet-kristelike polytheïstische gluive, mer ouch bie bestumdje kristelike struiminge, wie de Jehova's
2. (euverdrechtelik) 'n hieël groeat hoes, 'n abnormaal groeat hoes

   Doe mèns toch zeker neet det ich al mie geldj oetgaef veur daen tempel te óngerhaje?

Aafbraeking

• tem-pel

Zagswies

• zich 'nen tempel boewe: zich 'n hieël groeat hoes boewe
• zich 'nen tempel laote zitte

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tempel		tempels
	IPA	/tǽm̥pel/		/tǽm̥pel̥s/	/tǽm̥pelz/
dim.	sjrif	tempelke	tempelken	tempelkes
	IPA	/tǽm̥pel̥kʲe/	/tǽm̥pel̥kʲen/	/tǽm̥pel̥kʲes/	/tǽm̥pel̥kʲez/
dat.	sjrif	tempel		tempels
	IPA	/tǽm̥pel/		/tǽm̥pel̥s/	/tǽm̥pelz/

In anger spraoke

[1]

Fins: temppeli Frans: temple m Ieslandjs: musteri ó, hof ó Ingels: temple Japans: 寺院(ja:), 聖堂(ja:) Nederlandjs: tempel g

Pruus: Tempel m Sjekkisch: chrám(cs:) m Sjinees: 宗(zh:), 寺(zh:) Slowaaks: chrám(sk:) m Spaans: templo m Zweeds: tempel ó