trechter

'nen trechter

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

trechter m /tr̥æçter/

1. 'n konisch toeloupendje buus die me gebroek veur 't völle van vater mit 'n klein äöpening

   Es te det wils trögksjödden in die fles mós te-n 'nen trechter gebroeke.

Aafbraeking

• trech-ter

Aafleijinge

• trechtervörmig

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	trechter		trechters
	IPA	/tr̥æçter/		/tr̥æçter̥s/	/tr̥æçterz/
dim.	sjrif	trechterke	trechterken	trechterkes
	IPA	/tr̥æçte̽r̥kʲe/	/tr̥æçte̽r̥kʲen/	/tr̥æçte̽r̥kʲes/	/tr̥æçte̽r̥kʲez/
dat.	sjrif	trechter		trechters
	IPA	/tr̥æçter/		/tr̥æçter̥s/	/tr̥æçterz/

In anger spraoke

• Frans: entonnoir m
• Ingels: funnel
• Nederlandjs: trechter g
• Pruus: Trichter m
• Spaans: embudo m
• Zweeds: tratt g