Naar inhoud springen

trilling

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

trilling v /tr̥ɪ́lɪŋ/

  1. 'n trögkdrievendje krach die ederskieër trögkkump, de hanjeling of d'n toestandj van 't trille
Aafbraeking
  • tril-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif trilling trillinge trillingen
IPA /tr̥ɪ́lɪŋ/ /tr̥ɪ́lɪŋe/ /tr̥ɪ́lɪŋen/
dim. sjrif trillingske trillingsken trillingskes
IPA /tr̥ɪ́lɪ̽ŋ̊skʲe/ /tr̥ɪ́lɪ̽ŋ̊skʲen/ /tr̥ɪ́lɪ̽ŋ̊skʲes/ /tr̥ɪ́lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]