troeffel
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
troeffel v /tr̥ufəl/
- (gesjieër) 'n driekentjige platte sjöp mit 'n handjvat veur metselspies mit op te bringe
- Raod
Lèt op! Bakkes sjrief troefel.
- Aafbraeking
- troef-fel
- Aafleijinge
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | troeffel | troeffele | troeffelen | |
| IPA | /tr̥ufəl/ | /tr̥ufə̽lə/ | /tr̥ufə̽lən/ | ||
| dim. | sjrif | truuffelke | truuffelken | truuffelkes | |
| IPA | /tr̥ʉ̜fə̽l̥kʲe/ | /tr̥ʉ̜fə̽l̥kʲen/ | /tr̥ʉ̜fə̽l̥kʲes/ | /tr̥ʉ̜fə̽l̥kʲez/ | |
In anger spraoke[bewirk]
- Frans: truelle v
- Ingels: trowel
- Nederlandjs: troffel g
- Pruus: Kelle v, Maurerkelle v, Traufel v
- Russisch: кельма(ru:) v
- Spaans: paleta v
- Zweeds: murslev g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
troeffel ... aaf /tr̥ufəl/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aaftroeffele (in houfzats)
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van aaftroeffele
- Aafbraeking
- troef-fel
- Variaasje
- [1] (in naevezats) aaftroeffel