troeffel

twieë troeffele

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

troeffel v /tr̥ufəl/

1. (gesjieër) 'n driekentjige platte sjöp mit 'n handjvat veur metselspies mit op te bringe

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief troefel.

Aafbraeking

• troef-fel

Aafleijinge

• aaftroeffele

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	troeffel		troeffele	troeffelen
	IPA	/tr̥ufəl/		/tr̥ufə̽lə/	/tr̥ufə̽lən/
dim.	sjrif	truuffelke	truuffelken	truuffelkes
	IPA	/tr̥ʉ̜fə̽l̥kʲe/	/tr̥ʉ̜fə̽l̥kʲen/	/tr̥ʉ̜fə̽l̥kʲes/	/tr̥ʉ̜fə̽l̥kʲez/

In anger spraoke

• Frans: truelle v
• Ingels: trowel
• Nederlandjs: troffel g
• Pruus: Kelle v, Maurerkelle v, Traufel v
• Russisch: кельма^(ru:) v
• Spaans: paleta v
• Zweeds: murslev g

Wirkwaord

Neet-lemma

troeffel ... aaf /tr̥ufəl/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aaftroeffele (in houfzats)
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van aaftroeffele

Aafbraeking

• troef-fel

Variaasje

• [1] (in naevezats) aaftroeffel