völling
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]völling v /vœ́lɪŋ/
- 'n stóf, 'n vlujstóf of gaas womit get gevöldj wuuert
- 't matterjaal womit d'n tandjdokter bie 'n behanjeling e gaat in 'nen tandj opvöltj
- zeker aeteswaar die m'n in anger aeteswaar verwirk veur die 'ne bezónjere smaak te gaeve (wie bie vleis, bakselen of sjókkelaat)
- matterjaal womit me kösses, dèkbèdder en metrassen opvöltj
- matterjaal, meis glaas of hout, womit me de ómliesting van 'n deur toemaak
- Aafbraeking
- völ-ling
- Verwantje wäörd
- [2] beugel, brögk, kunsgebeet
- Samestèlling
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | völling | völlinge | völlingen | |
IPA | /vœ́lɪŋ/ | /vœ́lɪŋe/ | /vœ́lɪŋen/ | ||
dim. | sjrif | völlingske | völlingsken | völlingskes | |
IPA | /vœ́lɪ̽ŋ̊skʲe/ | /vœ́lɪ̽ŋ̊skʲen/ | /vœ́lɪ̽ŋ̊skʲes/ | /vœ́lɪ̽ŋ̊skʲez/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
[2]