Naar inhoud springen

vörmer

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vörmer m /vœ̀rmər/

  1. emes dae vorm guuef aan get
Aafbraeking
  • vör-mer
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vörmer vörmers
IPA /vœ̀rmər/ /vœ̀rmər̥s/ /vœ̀rmərz/
dim. sjrif vörmerke vörmerken vörmerkes
IPA /vœ̀rmə̽r̥kə/ /vœ̀rmə̽r̥kən/ /vœ̀rmə̽r̥kəs/ /vœ̀rmə̽r̥kəz/
dat. sjrif vörmer vörmers
IPA /vœ̀rmər/ /vœ̀rmər̥s/ /vœ̀rmərz/

In anger spraoke

[bewirk]