Naar inhoud springen

vak

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vak ó /vak/

  1. 'n óngerdeil vanne weitesjap, van lesmatterjaal of van e bedrief
    Wiskunde waas bie mich altied 't vak wo ich 't slechte mit waas.
  2. e deil van e vlaak det door rechte lienen ingeslaoten is
    Doe mós dees vekskes vanne kluuerplaat nag inkluuere.
  3. middel van bestaon, det waat emes veur zie werk duit (mit naam gezag van 'n ambach of handjwerk)
    Straotemaeker det is nag 'n ech vak.
  4. 'n höksken in 'ne kas, e sjaap, 'n doeas of 'n laaj
    Deze kas haet veer vakke, woots te vanalles in kóns zitte.
  5. (euverdrechtelik) 'n aafgepaoldj of ingedeildj stök
Aafbraeking
  • vak
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vak vakke vakken
IPA /vak/ /vag/ /vakə/ /vakən/
dim. sjrif vekske veksken vekskes
IPA /vækskʲe/ /vækskʲen/ /vækskʲes/ /vækskʲez/
dat. sjrif vak vakke vakken
IPA /vak/ /vag/ /vakə/ /vakən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: fak
  • Ingels: cell(en:)
  • Nederlandjs: vak ó
  • Viëtnamees: ô(vi:)


[3]

bewirk


[4]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: fak