vak

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

vak ó /vak/

1. 'n óngerdeil vanne weitesjap, van lesmatterjaal of van e bedrief

   Wiskunde waas bie mich altied 't vak wo ich 't slechte mit waas.

2. e deil van e vlaak det door rechte lienen ingeslaoten is

   Doe mós dees vekskes vanne kluuerplaat nag inkluuere.

3. middel van bestaon, det waat emes veur zie werk duit (mit naam gezag van 'n ambach of handjwerk)

   Straotemaeker det is nag 'n ech vak.

4. 'n höksken in 'ne kas, e sjaap, 'n doeas of 'n laaj

   Deze kas haet veer vakke, woots te vanalles in kóns zitte.

5. (euverdrechtelik) 'n aafgepaoldj of ingedeildj stök

Aafbraeking

• vak

Aafleijinge

• vakkevöller, vakman, vakmiens, vakspraok
• baanvak, deilvak, tiedsvak

Verwantje wäörd

• óngerwerp

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vak		vakke	vakken
	IPA	/vak/	/vag/	/vakə/	/vakən/
dim.	sjrif	vekske	veksken	vekskes
	IPA	/vækskʲe/	/vækskʲen/	/vækskʲes/	/vækskʲez/
dat.	sjrif	vak		vakke	vakken
	IPA	/vak/	/vag/	/vakə/	/vakən/

In anger spraoke

[1]

• Ieslandjs: efni^(is:) ó
• Ingels: subject^(en:)
• Nederlandjs: vak ó
• Viëtnamees: khoa^(vi:)
• Zweeds: ämne^(sv:) ó

[2]

• Ingels: cell
• Nederlandjs: vak ó
• Viëtnamees: ô^(vi:)

[4]

• Frans: compartiment m
• Ieslandjs: hólf^(is:) ó
• Ingels: compartment
• Nederlandjs: vak ó
• Pruus: Fach ó
• Spaans: compartimento m
• Zweeds: fack ó