varen

Van Wiktionary

'n varen

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

varen m (?) > v /vá:rən/

  1. (plantje) Pteridophyta: 'n spaoreplantj mit vaervörmige blajer die me väöl aantröf in bus
Raod

In losstäöndje vorm wuuert "varen" zowaal mit es sónger -n oetgespraoke. Bie de meiste saortgelieke wäörd wuuert de -n in zónne val weggelaote; bie "varen" blief t'r bie sómmige spraekers bewaard, dinkelik ónger invlood vanne nederlandjse vorm.

Aafbraeking
  • va-ren
Net get anges gesjreve
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif varen vares
IPA /vá:rən/ /vá:rəs/ /vá:rəz/
dim. sjrif vaereske vaeresken vaereskes
IPA /vɛ́:re̽skʲe/ /vɛ́:re̽skʲen/ /vɛ́:re̽skʲes/ /vɛ́:re̽skʲez/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif varen vares
IPA /vá:rən/ /vá:rəs/ /vá:rəz/
dim. sjrif vaerenke vaerenken vaerenkes
IPA /vɛ́:re̽n̥kʲe/ /vɛ́:re̽n̥kʲen/ /vɛ́:re̽n̥kʲes/ /vɛ́:re̽n̥kʲez/
Raod

Bakkes guuef gènnen diminutief op.

In anger spraoke[bewirk]


Eigenaam[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

't Varen ó /và:rən/

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van Vare
Aafbraeking
  • Va-ren

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

varen /vá:rən/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vare (mit liaison)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vare (mit liaison)
  3. (neet-lemma) infinitief van vare (mit liaison)
Aafbraeking
  • va-ren

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

varen /vá:rən/

  1. (neet-lemma) liaisonvorm van vare
Aafbraeking
  • va-ren