verslaving

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verslaving v /və̽r̥'sl̥à:vɪŋ/

  1. 'nen toestandj worin emes liefelik of geiselik aafhenkelik is van get
Aafbraeking
  • ver-sla-ving
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verslaving verslavinge verslavingen
IPA /və̽r̥'sl̥à:vɪŋ/ /və̽r̥'sl̥à:vɪŋe/ /və̽r̥'sl̥à:vɪŋen/
dim. sjrif verslaevingske verslaevingsken verslaevingskes
IPA /və̽r̥'sl̥ɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r̥'sl̥ɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r̥'sl̥ɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r̥'sl̥ɛ̀:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]