verslaaf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verslaaf /və̽r̥'sl̥à:f/

  1. liefelik of geiselik van get aafhenkelik gewore
  2. (euverdrechtelik) euverstiegendj örges haer oetkiekendj, zich örges op gerich höbbendj
    E deil ajer luuj zeen verslaaf aan det kienne.
Aafbraeking
  • ver-slaaf
Aafleijinge
Zagswies
  • verslaaf zeen aan

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif verslaafdje verslaafdjen verslaafdje verslaaf verslaafdje verslaaf verslaaf
IPA /və̽r̥'sl̥à:vɟə/ /və̽r̥'sl̥à:vɟən/ /və̽r̥'sl̥à:vɟə/ /və̽r̥'sl̥à:f/ /və̽r̥'sl̥à:v/ /və̽r̥'sl̥à:vɟə/ /və̽r̥'sl̥à:f/ /və̽r̥'sl̥à:v/ /və̽r̥'sl̥à:f/ /və̽r̥'sl̥à:v/
kómparatief sjrif verslaafdjere verslaafdjeren verslaafdjer verslaafdjer verslaafdjer verslaafdjer verslaafdjert
IPA /və̽r̥'sl̥à:vɟərə/ /və̽r̥'sl̥à:vɟərən/ /və̽r̥'sl̥à:vɟər/ /və̽r̥'sl̥à:vɟər/ /və̽r̥'sl̥à:vɟər/ /və̽r̥'sl̥à:vɟər/ /və̽r̥'sl̥à:vɟər̥t/ /və̽r̥'sl̥à:vɟərd/
superlatief sjrif verslaafste verslaafsten verslaafste verslaafste verslaafste verslaafste verslaafste
IPA /və̽r̥'sl̥à:fstə/ /və̽r̥'sl̥à:fstən/ /və̽r̥'sl̥à:fstə/ /və̽r̥'sl̥à:fstə/ /və̽r̥'sl̥à:fstə/ /və̽r̥'sl̥à:fstə/ /və̽r̥'sl̥à:fstə/
partitief sjrif verslaafs
IPA /və̽r̥'sl̥à:fs/ /və̽r̥'sl̥à:vz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) verslaafs (toe) (wie) verslaaf (geer)
IPA /wì: və̽r̥'sl̥à:fs tú:/ /wì: və̽r̥'sl̥à:f ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) verslaafdjers (toe) (wie) verslaafdjertj (geer)
IPA /wì: və̽r̥'sl̥à:vɟər̥s tú:/ /wì: və̽r̥'sl̥à:vɟər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verslaaf /və̽r̥'sl̥à:f/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ver-slaaf

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif verslaaf
IPA /və̽r̥'sl̥à:f/ /və̽r̥'sl̥à:v/
kómparatief sjrif verslaafdjer
IPA /və̽r̥'sl̥à:vɟər/
superlatief sjrif verslaafste
IPA /və̽r̥'sl̥à:fstə/