Naar inhoud springen

verslechtering

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

verslechtering v /və̽r̥'sl̥æçte̽rɪŋ ~ ve̽r̥'sl̥æçte̽rɪŋ/

  1. d'n toestandj van 't slechter waeren of de maot van wiezieër get slechter wuuert
Aafbraeking
  • ver-slech-te-ring
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verslechtering verslechteringe verslechteringen
IPA /və̽r̥'sl̥æçte̽rɪŋ/ /və̽r̥'sl̥æçte̽rɪŋe/ /və̽r̥'sl̥æçte̽rɪŋen/
dim. sjrif verslechteringske verslechteringsken verslechteringskes
IPA /və̽r̥'sl̥æçte̽rɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r̥'sl̥æçte̽rɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r̥'sl̥æçte̽rɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r̥'sl̥æçte̽rɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]