verwantj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

verwantj /və̽r'wáɲ̊c/

  1. e verbandj höbbendj mit get, wie door gebaorte
  2. euvereinkómmendj mit get, verbónjen aan get door geliekenis, óngerein verbónje
  3. (spraoklieër) door kómaaf (waordgesjiechte) biejeinhuuerendj
Aafbraeking
  • ver-wantj
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif verwantje verwantjen verwantje verwantj verwantje verwantj verwantj
IPA /və̽r'wáɲ̊cə/ /və̽r'wáɲ̊cən/ /və̽r'wáɲ̊cə/ /və̽r'wáɲ̊c/ /və̽r'wáɲɟ/ /və̽r'wáɲ̊cə/ /və̽r'wáɲ̊c/ /və̽r'wáɲɟ/ /və̽r'wáɲ̊c/ /və̽r'wáɲɟ/
kómparatief sjrif verwantjere verwantjeren verwantjer verwantjer verwantjer verwantjer verwantjert
IPA /və̽r'wáɲ̊cərə/ /və̽r'wáɲ̊cərən/ /və̽r'wáɲ̊cər/ /və̽r'wáɲ̊cər/ /və̽r'wáɲ̊cər/ /və̽r'wáɲ̊cər/ /və̽r'wáɲ̊cər̥t/ /və̽r'wáɲ̊cərd/
superlatief sjrif verwantjste verwantjsten verwantjste verwantjste verwantjste verwantjste verwantjste
IPA /və̽r'wáɲ̊cstə/ /və̽r'wáɲ̊cstən/ /və̽r'wáɲ̊cstə/ /və̽r'wáɲ̊cstə/ /və̽r'wáɲ̊cstə/ /və̽r'wáɲ̊cstə/ /və̽r'wáɲ̊cstə/
partitief sjrif verwantjs
IPA /və̽r'wáɲ̊cs/ /və̽r'wáɲɟz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) verwantjs (toe) (wie) verwantj (geer)
IPA /wì: və̽r'wáɲ̊cs tú:/ /wì: və̽r'wáɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) verwantjers (toe) (wie) verwantjertj (geer)
IPA /wì: və̽r'wáɲ̊cər̥s tú:/ /wì: və̽r'wáɲ̊cər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

verwantj /və̽r'wáɲ̊c/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ver-wantj

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif verwantj
IPA /və̽r'wáɲ̊c/ /və̽r'wáɲɟ/
kómparatief sjrif verwantjer
IPA /və̽r'wáɲ̊cər/
superlatief sjrif verwantjste
IPA /və̽r'wáɲ̊cstə/