viking
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
viking m /vikʲɪŋ/
- e lid vanne germaanse stamme die inne hoeag middelieëwe in 't naorde van Europa laefdje
- (spesefiek) 'ne krieger vanne vikinge ([1])
- Raod
Lèt op! Bakkes sjrief vouksname mit 'n houflètter.
- Aafbraeking
- vi-king
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | viking | vikinge | vikingen | |
| IPA | /vikʲɪŋ/ | /vikʲɪŋe/ | /vikʲɪŋen/ | ||
| dim. | sjrif | vikingske | vikingsken | vikingskes | |
| IPA | /vikʲɪ̽ŋ̊skʲe/ | /vikʲɪ̽ŋ̊skʲen/ | /vikʲɪ̽ŋ̊skʲes/ | /vikʲɪ̽ŋ̊skʲez/ | |
| dat. | sjrif | viking | vikinge | vikingen | |
| IPA | /vikʲɪŋ/ | /vikʲɪŋe/ | /vikʲɪŋen/ | ||
In anger spraoke[bewirk]
[1]