vouk

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vouk ó /vɒ́u̯k/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑volk
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • vouk
Aafleijinge
Zagswies
  • De leefdje hèltj 't vouk in standj: Sónger luuj die verleef waeren opein waere gèn kiendjes gebaore.
  • Wie later oppen aovendj, wie sjoonder ('t) vouk. 't Bezeuk det 't intersantse te vertèlle haet, kump ummer 't lèste. Dit wuuert gezag wen einen hieël laat aankump; det kan zowaal door dae waat aankump, es door dae waat 't bezeuk óntvingk.
  • zwart zeen van 't vouk: hieël drök bezoch zeen
  • Mós se-n 'ns kieke waat e deil kaken hie oppe stoep zitte; bao, waat nöt vouk!

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vouk völker
IPA /vɒ́u̯k/ /vɒ́u̯g/ /vœ́l̥kər/
dim. sjrif völkske völksken völkskes
IPA /vœ́l̥kskə/ /vœ́l̥kskən/ /vœ́l̥kskəs/ /vœ́l̥kskəz/
dat. sjrif vouk völker
IPA /vɒ́u̯k/ /vɒ́u̯g/ /vœ́l̥kər/