vriewilliger

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

vriewilliger m /vrí:wɪ́lɪʝer/

1. emes dae vriewilliger örges aan mitduit
2. (specefiek) emes dae oet ziene vrieje wil milletaeren deens duit

Aafbraeking

• vrie-wil-li-ger

Samestèlling

• vriewillig + -er

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vriewilliger		vriewilligers
	IPA	/vrí:wɪ́lɪʝer/		/vrí:wɪ́lɪʝer̥s/	/vrí:wɪ́lɪʝerz/
dim.	sjrif	vriewilligerke	vriewilligerken	vriewilligerkes
	IPA	/vrí:wɪ́lɪʝe̽r̥kʲe/	/vrí:wɪ́lɪʝe̽r̥kʲen/	/vrí:wɪ́lɪʝe̽r̥kʲes/	/vrí:wɪ́lɪʝe̽r̥kʲez/
dat.	sjrif	vriewilliger		vriewilligers
	IPA	/vrí:wɪ́lɪʝer/		/vrí:wɪ́lɪʝer̥s/	/vrí:wɪ́lɪʝerz/

In anger spraoke

[1]

Frans: volontaire m of v Ingels: volunteer(en:) Japans: 有志(ja:) Nederlandjs: vrijwilliger g

Pruus: Freiwilliger m Viëtnamees: chí nguyện quân(vi:) Zweeds: frivillig g

Bieveugelik naamwaord

Neet-lemma

vriewilliger /vrí:wɪ́lɪʝər/

1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne kómparatief van vriewillig
2. (neet-lemma) ónziejige vorm inne kómparatief van vriewillig
3. (neet-lemma) mieëveljige vorm inne kómparatief van vriewillig
4. (neet-lemma) geslechtelike vorm inne predikatieve kómparatief van vriewillig

Aafbraeking

• vrie-wil-li-ger

Biewaord

Neet-lemma

vriewilliger /vrí:wɪ́lɪʝər/

1. (neet-lemma) kómparatief van vriewillig

Aafbraeking

• vrie-wil-li-ger