vrome

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vrome m /vrò:mə/

  1. emes dae volhajendj is in zie glouf, emes dae hieël godsdeenstig is
Aafbraeking
  • vro-me
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vrome vromen vrome vromen
IPA /vrò:mə/ /vrò:mən/ /vrò:mə/ /vrò:mən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif vrome vromen vrome vromen
IPA /vrò:mə/ /vrò:mən/ /vrò:mə/ /vrò:mən/

In anger spraoke[bewirk]


Eigenaam[bewirk]

Lemma[bewirk]

Vrome /vrò:mə/

  1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (Vromen, Vroomen)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Vrome" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Vro-me
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 41.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Vrome
IPA /vrò:mə/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Vrome
IPA /vrò:mə/



Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vrome /vrò:mə/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van vroom
Aafbraeking
  • vro-me

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vrome /vrò:mə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van vrome
Aafbraeking
  • vro-me