Naar inhoud springen

vurrig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Ónbestump tèlwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vurrig /vǿrɪç/

  1. drek veuraafgäöndje aan 't tiedspuntj wovan m'n oetgeit
Aafbraeking
  • vur-rig
Net get anges gesjreve
Variaasje
Antoniem
Aafleijinge
Zagswies
  • 't vurrig jaor: innen doer van 't aafgeloupe jaor of e jaor trögk
  • veure vurge waek: veur twieë waeke trögk, de waek die veuraafgeitj ane aafgeloupe waek

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif vurge vurgen vurge vurrig vurge vurrig vurrig
IPA /vø̀rʝe/ /vø̀rʝen/ /vø̀rʝe/ /vǿrɪç/ /vǿrɪʝ/ /vø̀rʝe/ /vǿrɪç/ /vǿrɪʝ/ /vǿrɪç/ /vǿrɪʝ/
partitief sjrif vurrigs
IPA /vǿrɪçs/ /vǿrɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) vurrigs (toe) (wie) vurrig (geer)
IPA /wì: vǿrɪçs tú:/ /wì: vǿrɪç ʝ̊é:r/
Raod

De vorm vurrige kump neet veur; daoveur gebroek me vurge.

In anger spraoke

[bewirk]