Naar inhoud springen

vurge

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vurge m /vø̀rʝe/

  1. dae waat veuraafgeit aan 't tiedspuntj wovan m'n oetgeit
Aafbraeking
  • vur-ge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vurge vurgen vurge vurgen
IPA /vø̀rʝe/ /vø̀rʝen/ /vø̀rʝe/ /vø̀rʝen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif vurge vurgen vurge vurgen
IPA /vø̀rʝe/ /vø̀rʝen/ /vø̀rʝe/ /vø̀rʝen/

In anger spraoke

[bewirk]

Ónbestump tèlwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vurge /vø̀rʝe/

  1. (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van vurrig
  2. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van vurrig
  3. (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van vurrig
Aafbraeking
  • vur-ge
Variaasje
Zagswies
  • veure vurge waek: veur twieë waeke trögk, de waek die veuraafgeitj ane aafgeloupe waek

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

vurge /vø̀rʝe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van vurge
Aafbraeking
  • vur-ge