vurge
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
vurge m /vø̀rʝe/
- dae waat veuraafgeit aan 't tiedspuntj wovan m'n oetgeit
- Aafbraeking
- vur-ge
- Samestèlling
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | vurge | vurgen | vurge | vurgen |
IPA | /vø̀rʝe/ | /vø̀rʝen/ | /vø̀rʝe/ | /vø̀rʝen/ | |
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — | |||
dat. | sjrif | vurge | vurgen | vurge | vurgen |
IPA | /vø̀rʝe/ | /vø̀rʝen/ | /vø̀rʝe/ | /vø̀rʝen/ |
In anger spraoke[bewirk]
- Nederlandjs: vorige g
Ónbestump tèlwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
vurge /vø̀rʝe/
- (neet-lemma) mannelike vorm inne positief van vurrig
- (neet-lemma) vrouwelike vorm inne positief van vurrig
- (neet-lemma) mieëveljelike vorm inne positief van vurrig
- Aafbraeking
- vur-ge
- Variaasje
- Zagswies
- veure vurge waek: veur twieë waeke trögk, de waek die veuraafgeitj ane aafgeloupe waek
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
vurge /vø̀rʝe/
- (neet-lemma) mieëvaadsvorm van vurge
- Aafbraeking
- vur-ge