Naar inhoud springen

wandj

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wandj v > m /wáɲɟ/

  1. (boewkónde) 'n moer tösse twieë ruumdjes in 'n hoes of 'n moer die bedèk is mit 'n laog kalkstein
  2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur ómsloeting
Aafbraeking
  • wandj
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • emes taenge de wenj drieve: emes ónger zwaoren drök zitte
  • taenge de wenj op gaon: serjeus hónger lieje
  • zoea bleik wie de wandj: hieël bleik
  • zoea wit wie de wandj: hieël bleik, hieël wit (van 't gezich)

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wandj wenj
IPA /wáɲɟ/ /wæ̀ɲ/
dim. sjrif wendje wendjen wendjes
IPA /wæ̀ɲ̊ce/ /wæ̀ɲ̊cen/ /wæ̀ɲ̊ces/ /wæ̀ɲ̊cez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]