Naar inhoud springen

warbel

Van Wiktionary

warbele [2] aan 'ne warbelestroek [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

warbel v /wàrbəl/

  1. (plantje) Vaccinium myrtillus: 'n saort heiplantj die grujtj in aope bus en oppe hei inne vorm van 'ne stroek wo warbele ([2]) aan grujje
  2. (aeteswaar) de klein vröch van 'n [1] waat ónger gebroek wuuert inne spies van flaaj
Aafbraeking
  • war-bel
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif warbel warbelewarbelen
IPA /wàrbəl/ /wàrbə̽lə//wàrbə̽lən/
dim. sjrif werbelkewerbelken werbelkes
IPA /wæ̀rbe̽l̥kʲe//wæ̀rbe̽l̥kʲen/ /wæ̀rbe̽l̥kʲes//wæ̀rbe̽l̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

bewirk