Naar inhoud springen

weis

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

weis m of v (Nederlands: wees)

Sinneniem
Verbuging

weize, weiske


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

weis m /wɛ̀i̯s/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑wees
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • weis
Net get anges gesjreve

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif weis weizeweizen
IPA /wɛ̀i̯s//wɛ̀i̯z/ /wɛ́i̯ze//wɛ́i̯zen/
dim. sjrif weiskeweisken weiskes
IPA /wɛ̀i̯skʲe//wɛ̀i̯skʲen/ /wɛ̀i̯skʲes//wɛ̀i̯skʲez/

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

weis /wɛ́i̯s/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van wieze
  2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) inne vergangen tied van wieze
  3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van wieze
Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking
  • weis
Variaasje