Naar inhoud springen

wurpel

Van Wiktionary

drie wurpele

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

wurpel m /wǿr̥pəl/

  1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑dobbelstein
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking
  • wur-pel
Zagswies
  • Bèstevader zag ummer "Goeaj mit dae wurpel!"; "dobbelstein" huuerdjes toe dem noeatj zègke.
Kómaaf
  • Hingk same mit 't Pruusj: Würfel "dobbelstein".

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wurpel wurpele wurpelen
IPA /wǿr̥pəl/ /wǿr̥pə̽lə/ /wǿr̥pə̽lən/
dim. sjrif wurpelke wurpelken wurpelkes
IPA /wǿr̥pə̽l̥kə/ /wǿr̥pə̽l̥kən/ /wǿr̥pə̽l̥kəs/ /wǿr̥pə̽l̥kəz/
dat. sjrif wurpel wurpele wurpelen
IPA /wǿr̥pəl/ /wǿr̥pə̽lə/ /wǿr̥pə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk