zindelik

Van Wiktionary

e zindelik [1] kindj
'ne zindeliken [2] hóndj dae boete pis

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

zindelik /zɪ́nde̽lɪkʲ/

  1. (gezag van klein kinjer en ajer luuj) in staot zelf nao 't sjiethok te gaon sónger inne bóks te doon of 't bèd vol te pisse
    Det klein van ós is al zindelik; det duit 't noe al op 't potje.
    Boh, ich bön nimmieë zindelik; ich kan snachs de plas neet ophajen en veur ich oppe badkamer bön is 't al te laat.
  2. (gezag van hoesbieëster) in staot de plas op te haje toetdet einen 'm boeteluuetj
    Daen hóndj is verslete; det mirks se-n aan det t'r nimmieë gans zindelik is.
  3. (euverdrechtelik) good van verstandj
    Bös toe nag waal e bietje zindelik? Doe höbs alweer de veurdeur aopgelaote vannach!
Aafbraeking
  • zin-de-lik
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif zindelike zindeliken zindelike zindelik zindelike zindelik zindelik
IPA /zɪ́nde̽lɪkʲe/ /zɪ́nde̽lɪkʲen/ /zɪ́nde̽lɪkʲe/ /zɪ́nde̽lɪkʲ/ /zɪ́nde̽lɪgʲ/ /zɪ́nde̽lɪkʲe/ /zɪ́nde̽lɪkʲ/ /zɪ́nde̽lɪgʲ/ /zɪ́nde̽lɪkʲ/ /zɪ́nde̽lɪgʲ/
partitief sjrif zindeliks
IPA /zɪ́nde̽lɪks/ /zɪ́nde̽lɪgz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) zindeliks (toe) (wie) zindelik (geer)
IPA /wì: zɪ́nde̽lɪks tú:/ /wì: zɪ́nde̽lɪkʲ ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[2]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

zindelik /zɪ́nde̽lɪkʲ/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • zin-de-lik