ès
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]ès ó /e̞s/
- (bieëster) 'n ruumdje gemaak door e bieës veur 't oetbrujjen en opbringe van kuke (wie van veugel)
- (euverdrechtelik) al jónge die e bieës tegeliekertied gekregen haet
- (ajerwèts) de biejein ligkendje akkers van e dörp
- Aafbraeking
- ès
- Net get anges gesjreve
- Variaasje
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Doe mós dien eigen ès neet bevoele: Me mót gèn slechte dinger zègken euvere eige femielje.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 116.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | ès | èster | ||
IPA | /e̞s/ | /e̞z/ | /e̞ster/ | ||
dim. | sjrif | èstje èsjke èske |
èstjen èsjken èsken |
èstjes èsjkes èskes | |
IPA | /e̞ʃ(c)e/ /e̞ʃkʲe/ /e̞skʲe/ |
/e̞ʃ(c)en/ /e̞ʃkʲen/ /e̞skʲen/ |
/e̞ʃ(c)es/ /e̞ʃkʲes/ /e̞skʲes/ |
/e̞ʃ(c)ez/ /e̞ʃkʲez/ /e̞skʲez/ | |
dat. | sjrif | ès | èster | ||
IPA | /e̞s/ | /e̞z/ | /e̞ster/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
[2]