èstelgróndj

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

èstelgróndj m /e̞stelɣrʊ́ɲɟ/

  1. e gebied wo 'n zeker deersaort èster boewtj enne jóngen opbringk
Aafbraeking
  • ès-tel-gróndj
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif èstelgróndj èstelgrunj
IPA /e̞stelɣrʊ́ɲɟ/ /e̞stelɣrø̀ɲ/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif èstelgróndj èstelgrunj
IPA /e̞stelɣrʊ́ɲɟ/ /e̞stelɣrø̀ɲ/

In anger spraoke[bewirk]