óntslaag

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

óntslaag ó /ʊ́n̥t'sl̥á:x/

  1. toestumming óm e krankenhoes of e gekkegestich te verlaoten ómdet me genaezen is
  2. 'n kundiging oet milletaeren deens
  3. (synoniem) anger waord veur kundiging (dore werkgaever)
Raod

Beteikenis [3] is nuuj, mer hieël algemein, zeker in aafleijinge.

Aafbraeking
  • ónt-slaag
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif óntslaag óntslaeg
IPA /ʊ́n̥t'sl̥á:x/ /ʊ́n̥t'sl̥á:ɣ/ /ʊ́n̥t'sl̥ɛ̀:ç/ /ʊ́n̥t'sl̥ɛ̀:ʝ/
dim. sjrif óntslaegske óntslaegsken óntslaegskes
IPA /ʊ́n̥t'sl̥ɛ̀:çskʲe/ /ʊ́n̥t'sl̥ɛ̀:çskʲen/ /ʊ́n̥t'sl̥ɛ̀:çskʲes/ /ʊ́n̥t'sl̥ɛ̀:çskʲez/
dat. sjrif óntslaag óntslaeg
IPA /ʊ́n̥t'sl̥à:x/ /ʊ́n̥t'sl̥à:ɣ/ /ʊ́n̥t'sl̥ɛ̀:ç/ /ʊ́n̥t'sl̥ɛ̀:ʝ/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

óntslaag /ʊ́n̥t'sl̥á:x/

  1. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van óntslaon
Aafbraeking
  • ónt-slaag
Variaasje

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

óntslaag /ʊ́n̥t'sl̥à:x/

  1. (neet-lemma) vorm innen datief van óntslaag
Aafbraeking
  • ónt-slaag