Naar inhoud springen

óntvangs

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

óntvangs v /ʊ́n̥t'v̥àŋ̊s/

  1. de hanjeling van 't óntvange (verkriegen of ónthaole) van get of emes
  2. 't vermoge van 't binnekriege van radio, internèt of anger signale
    Ane grens höbs te döks gaar gèn óntvangs.
Aafbraeking
  • ónt-vangs
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif óntvangs óntvengste óntvengsten
IPA /ʊ́n̥t'v̥àŋ̊s/ /ʊ́n̥t'v̥àŋz/ /ʊ́n̥t'v̥æ̀ŋ̊ste/ /ʊ́n̥t'v̥æ̀ŋ̊sten/
dim. sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif óntvangs óntvangste óntvangsten
IPA /ʊ́n̥t'v̥àŋ̊s/ /ʊ́n̥t'v̥àŋz/ /ʊ́n̥t'v̥àŋ̊stə/ /ʊ́n̥t'v̥àŋ̊stən/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]

[2]