Naar inhoud springen

Brittannië

Van Wiktionary

Brittannië

Mofers

[bewirk]

Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

Brittannië ó /brɪ̽'tàni̽jə/

  1. (eigenaam) 't eilandj wo Ingelandj, Sjotlandj en Wales op ligken enne eilenjer d'rómhaer, worónger meis ouch Ierlandj
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Brittannië" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Brit-tan-nië
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Brittannië
IPA /brɪ̽'tàni̽jə/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Brittannië
IPA /brɪ̽'tàni̽jə/

In anger spraoke

[bewirk]