Naar inhoud springen

brit

Van Wiktionary
Zuuch ouch: Brit.

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

brit m /brɪt/

  1. 'nen inwoonder van Brittannië of emes dae dao aafkumstig oet is
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief vouksname mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • brit
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif brit brittebritten
IPA /brɪt//brɪd/ /brɪte//brɪten/
dim. sjrif britjebritjen britjes
IPA /brɪce//brɪcen/ /brɪces//brɪcez/
dat. sjrif brit brittebritten
IPA /brɪt//brɪd/ /brɪte//brɪten/

In anger spraoke

[bewirk]