sjot
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]sjot m /ʃɒt/
- m ~ v: (bieëster) (landjboew) e vrouwelik rindj det haet gekaof; 'n koe die e kaaf haet gekrege
- m > ó: 'n aafsjeijing inne vieësjuur
- 'ne miens oet Sjotlandj
- Raod
Bakkes sjrief de beteikenis "miens oet Sjotlandj" mit 'n houflètter.
't Waord veur 't Nederlandjs "schot" mit e gewaer is 'ne "sjeut"; 't waord veur "schot" mitte veut, wie ónger 'ne bal, is 'ne "stamp".
- Aafbraeking
- sjot
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- 'n Koe die nag noeatj haet gekaof is 'n vaes; 'n koe die waal haet gekaof hètj 'ne sjot.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | sjot | sjotte | sjotten | |
IPA | /ʃɒt/ | /ʃɒd/ | /ʃɒtə/ | /ʃɒtən/ | |
dim. | sjrif | sjötje | sjötjen | sjötjes | |
IPA | /ʃœce/ | /ʃœcen/ | /ʃœces/ | /ʃœcez/ | |
dat. | sjrif | sjot | sjotte | sjotten | |
IPA | /ʃɒt/ | /ʃɒd/ | /ʃɒtə/ | /ʃɒtən/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
- Nederlandjs: schot g
[3]