Naar inhoud springen

sjot

Van Wiktionary

Sjotte [3]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjot m /ʃɒt/

  1. m ~ v: (bieëster) (landjboew) e vrouwelik rindj det haet gekaof; 'n koe die e kaaf haet gekrege
  2. m > ó: 'n aafsjeijing inne vieësjuur
  3. 'ne miens oet Sjotlandj
Raod

Bakkes sjrief de beteikenis "miens oet Sjotlandj" mit 'n houflètter.

't Waord veur 't Nederlandjs "schot" mit e gewaer is 'ne "sjeut"; 't waord veur "schot" mitte veut, wie ónger 'ne bal, is 'ne "stamp".

Aafbraeking
  • sjot
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'n Koe die nag noeatj haet gekaof is 'n vaes; 'n koe die waal haet gekaof hètj 'ne sjot.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjot sjotte sjotten
IPA /ʃɒt/ /ʃɒd/ /ʃɒtə/ /ʃɒtən/
dim. sjrif sjötje sjötjen sjötjes
IPA /ʃœce/ /ʃœcen/ /ʃœces/ /ʃœcez/
dat. sjrif sjot sjotte sjotten
IPA /ʃɒt/ /ʃɒd/ /ʃɒtə/ /ʃɒtən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[3]