Naar inhoud springen

rindj

Van Wiktionary

e rindj

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

rindj ó /rɪ́ɲɟ/

  1. (bieëster) Bos taurus: 'nen haolhäörigen herkawwer dae dökker gehaje wuuert veure mèlk en 't vleis, of es trèkdeer
  2. (euverdrechtelik) emes dae zich sónger bepèrkingen of remme gedruueg
Aafbraeking
  • rindj
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • bäöke wie e rindj: hieël hel bäöke
  • bloje wie e rindj: hieël erg bloje

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif rindj rinjer
IPA /rɪ́ɲɟ/ /rɪ́ɲer/
dim. sjrif rindje rindjen rindjes
IPA /rɪ̀ɲ̊ce/ /rɪ̀ɲ̊cen/ /rɪ̀ɲ̊ces/ /rɪ̀ɲ̊cez/
dat. sjrif rindj rinjer
IPA /rɪ́ɲɟ/ /rɪ́ɲer/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[rinjs-]