koe

'n koe [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

koe v /kù:/

1. (bieëster) e vrouwelik rindj det mèlk guuef
2. (euverdrechtelik) e vrouwmis det zich hieël dóm of lómp gedruueg of dóm dinger zaet

Aafbraeking

• koe

Aafleijinge

• koedóm, koedrif, koelómp, koestal, koevoot
• brulkoe, spörgskoe, vaarkoe, zoepkoe

Verwantje wäörd

• kaaf, ós, sjot, stier, rieëpstert, rindj, vaes
• bees, brul, gus, kaove, mèlk, rein, toete, träöt, tuchtig, ujer

Zagswies

• aan 'n zeke koe höffe
• 'n botte koe: emes waat hieël lómp is, veural kwa kalle
• En doe en doe en doe kneep de koe häör gaat toe: Me mót neet te dök achterein de wäördjes en doe gebroeke (veural gezag taenge kinjer).
• doon ofwen 't euver 'n koe geit: doon ofwen get det gaar neet wichtig is de grótste zaak vanne werreld is
  • Ze doon ofwen 't euver 'n koe geit, meh ze haje de kirk inne midde.
• gaeve wie 'n koe: hieël produktief zeen, väöl oplevere
• 'n koe doon lache: humor höbbe waat hieël graof is
• zoea lómp wie 'n koe: hieël lómp
• 't Guuef onnan aad riemke:

  Äölderke-däölderke kos 'n koe (variaasje: Äölderke-däölderke koch 'n koe)

  stökske laever, stökske pens

  kiele-wiele-wiele-wens

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	koe		kuuj ↓kuu
	IPA	/kù:/		/kʉ̜̀:i̯/ /kʉ̜̀:/
dim.	sjrif	kuujke ↑kuuke	kuujken ↑kuuken	kuujkes ↑kuukes
	IPA	/kʉ̜̀:i̯kʲe/ /kʉ̜̀:kʲe/	/kʉ̜̀:i̯kʲen/ /kʉ̜̀:kʲen/	/kʉ̜̀:i̯kʲes/ /kʉ̜̀:kʲes/

Raod

Biejen diminutief sjrief Bakkes kuke veur.

In anger spraoke

[1]

• Frans: vache v
• Ieslandjs: kýr v
• Ingels: cow
• Nederlandjs: koe v
• Pruus: Kuh v
• Spaans: vaca v
• Zweeds: ko g