sjeut

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjeut m /ʃǿ:t/

  1. de hanjeling of 't rizzeltaat van 't oet- of aafsjeten van get (wie van 'n kogel of 'ne piel)
  2. 'nen helle, kreftige stamp óngere bal bie 't voetballe
  3. (euverdrechtelik) 'ne wónj veroearzaak door 'ne [1]
  4. (plantje) e nuuj aangrujtsel aan 'n plantj
  5. e flot-opkómmendj hieël pienlik geveul
    Ich kreeg mich inèns 'ne sjeut inne rechse bein; neet te gluive.
Raod

't Waord veur 't Nederlandjs "schot" es aafsjeijing is 'ne "sjot"; 't waord veur "schot" mitte veut, wie ónger 'ne bal, is 'ne "stamp" (of minder algemein 'ne "sjeut").

't Nederlandjs waord "scheut" es ónaafgemaete wieväölheid vleujstóf is 'n "klads".

Aafbraeking
  • sjeut
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjeut sjeut
IPA /ʃǿ:t/ /ʃǿ:d/ /ʃǿ:t/ /ʃǿ:d/
dim. sjrif sjeutje sjeutjen sjeutjes
IPA /ʃǿ:cə/ /ʃǿ:cən/ /ʃǿ:cəs/ /ʃǿ:cəz/
dat. sjrif sjeut sjeut
IPA /ʃǿ:t/ /ʃǿ:d/ /ʃǿ:t/ /ʃǿ:d/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[4]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjeut /ʃǿ:t/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van sjeut
  2. (neet-lemma) vorm innen datief van sjeut
Aafbraeking
  • sjeut