Naar inhoud springen

oksel

Van Wiktionary

d'n oksel [1] van 'ne manskaerel
'nen oksel [2] van 'n stroek

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

oksel m /ɒksəl/

  1. (liefdeil) de häöldje ane binnekantj vanne sjouwer, tösse d'n erm enne rómp
  2. (plantje) d'n hook tössen 'ne stengel en e blaad bie 'n plantj of 'ne gróttere tak en 'ne sjeut bie 'n stroek
Aafbraeking
  • ok-sel
Synonieme
Verwantje wäörd
Kómaaf
  • Oet 't Nederlandjs.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oksel oksele okselen
IPA /ɒksəl/ /ɒksə̽lə/ /ɒksə̽lən/
dim. sjrif ökselke ökselken ökselkes
IPA /œkse̽l̥kʲe/ /œkse̽l̥kʲen/ /œkse̽l̥kʲes/ /œkse̽l̥kʲez/
dat. sjrif oksel oksele okselen
IPA /ɒksəl/ /ɒksə̽lə/ /ɒksə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]