aadurve

Van Wiktionary

Kirchröadsj[bewirk]

Wirkwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaː.dʏʁ.və/

Lemma[bewirk]

aadurve

  1. (transitief) d'r Koeraasj han vuur urjens mit aa tse vange.
Variaatsie
Samestèlling
In anger dialekte

Infléktie[bewirk]

iech doe heë/zie/'t vier uur zie deilwoad
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
präsens durf aa durfs aa durft aa durve aa durven aa durft aa durve aa durven aa aadurvend
aadurvens
präteritum I durvet aa durvets aa durvet aa durvete aa durveten aa durvet aa durvete aa durveten aa aajedórfd
präteritum II
kónjunktief durf aa durfs aa durft aa durve aa durven aa durft]] aa durve aa durven aa
imperatief durf aa durve-v'r aa durft aa
substantivering infinitief jeróndief I jeróndief II supien partitsiep
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
aadurve aadurven aajedurf aadurve aadurven aadurventäre aadurventären aajedurve aajedurven

In anger spröach[bewirk]

bewirk


Zelfsjtendieg naamwoad[bewirk]

Oesspjroach[bewirk]

  • IPA: /ˈaː.dʏʁ.və/

Lemma[bewirk]

aadurve ó

  1. (jeróndief) jeróndief II va aadurve.

Infléktie[bewirk]

stam inkelvaad stam mieëvaad diminutief inkelvaad diminutief mieëvaad
nominatief aadurve
genitief aadurves
locatief aadurves
datief aadurve
accusatief aadurve