aafkeur
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
aafkeur m /á:fkǿ:r/
- 't geveul det me get óngesjik of óngewins vindj
- Die keke mit aafkeur nao wie det Sjan zaat de deur oet leep.
- Aafbraeking
- aaf-keur
- Verwantje wäörd
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | aafkeur | aafkeure | aafkeuren | |
IPA | /á:fkǿ:r/ | /á:fkǿ:rə/ | /á:fkǿ:rən/ | ||
dim. | sjrif | aafkeurke | aafkeurken | aafkeurkes | |
IPA | /á:fkǿ:r̥kə/ | /á:fkǿ:r̥kən/ | /á:fkǿ:r̥kəs/ | /á:fkǿ:r̥kəz/ | |
dat. | sjrif | aafkeur | aafkeure | aafkeuren | |
IPA | /á:fkǿ:r/ | /á:fkǿ:rə/ | /á:fkǿ:rən/ |
- Raod
d'n Diminutief wuuert neet väöl gebroek.
In anger spraoke[bewirk]
- Nederlandjs: afkeur g
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
aafkeur /á:fkǿ:r/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van keure (in naevezats)
- Aafbraeking
- aaf-keur
- Variaasje
- (in houfzats) keur aaf