aanboew

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

aanboew m (Nederlands: aanbouw)

Verbuging

aanboewe, aanbuke


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aanboew m /á:nbú:/

  1. (boewkónde) e nuuj boewwerk det taengen e bestäöndj geboew aan opgetroch is
Aafbraeking
  • aan-boew
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanboew aanboewe aanboewen
IPA /á:nbú:/ /á:nbùwə/ /á:nbùwən/
dim. sjrif aanbuuwke aanbuuwken aanbuuwkes
IPA /á:nbʉ̜̀u̯kə/ /á:nbʉ̜̀u̯kən/ /á:nbʉ̜̀u̯kəs/ /á:nbʉ̜̀u̯kəz/
dat. sjrif aanboew aanboewe aanboewen
IPA /á:nbú:/ /á:nbùwə/ /á:nbùwən/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanboew /á:nbù:/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aanboew (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-boew
Variaasje
  • (in houfzats) boew aan