aanklager

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aanklager m /á:n̥kl̥á:ɣər/

  1. emes dae 'n rechszaak aanveurt bie 't gerich
Aafbraeking
  • aan-kla-ger
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanklager aanklagers
IPA /á:n̥kl̥á:ɣər/ /á:n̥kl̥á:ɣər̥s/ /á:n̥kl̥á:ɣərz/
dim. sjrif aanklaegerke aanklaegerken aanklaegerkes
IPA /á:n̥kl̥ɛ́:ʝe̽r̥kʲe/ /á:n̥kl̥ɛ́:ʝe̽r̥kʲen/ /á:n̥kl̥ɛ́:ʝe̽r̥kʲes/ /á:n̥kl̥ɛ́:ʝe̽r̥kʲez/
dat. sjrif aanklager aanklagers
IPA /á:n̥kl̥á:ɣər/ /á:n̥kl̥á:ɣər̥s/ /á:n̥kl̥á:ɣərz/

In anger spraoke[bewirk]