aansjaf

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aansjaf m /á:n̥ʃaf/

  1. de hanjeling van 't zich koupe van get det me nanneet haet
Aafbraeking
  • aan-sjaf
Synoniem
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aansjaf
IPA /á:n̥ʃaf/ /á:n̥ʃav/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aansjaf
IPA /á:n̥ʃaf/ /á:n̥ʃav/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aansjaf /á:n̥ʃaf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aansjaffe (in naevezats)
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van aansjaffe (in naevezats)
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van aansjaffe (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-sjaf
Variaasje
  • (in houfzats) sjaf aan