Naar inhoud springen

aansjaffe

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

aansjaffe (Nederlands: aanschaffen, aankopen)

Verveuging

sjaf aan, sjafde aan, aangesjaf

Wirkwaord

[bewirk]

zich aansjaffe (Nederlands: zich aanschaffen)

Verveuging

sjaf aan, sjafde aan, aangesjaf


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich sjaf mich get aan mer ich sjaf mich get aan det ich mich get aansjaf ich höb mich get aangesjaf
IPA /ɪç ʃaf mɪ‿çæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç ʃaf mɪ‿çæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ç mɪ‿çæd 'á:n̥ʃaf/ /ɪç‿œ̽b̥ mɪ‿çæd á:nɣəʃaf/

aansjaffe /á:n̥ʃafə/

  1. (euvergenkelik) (reflexief) zich get aankoupe det me nanneet haw
    Veer höbben ós 'nen hóndj aangesjaf.
  2. (euvergenkelik) (reflexief) zich verzeen van get
Aafbraeking
  • aan-sjaf-fe
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aansjaf aansjafs aansjaf aansjaffe aansjaffen aansjaf aansjaffe aansjaffen aansjaffendj
IPA /á:n̥ʃaf/ /á:n̥ʃav/ /á:n̥ʃafs/ /á:n̥ʃavz/ /á:n̥ʃaf/ /á:n̥ʃav/ /á:n̥ʃafə/ /á:n̥ʃafən/ /á:n̥ʃaf/ /á:n̥ʃav/ /á:n̥ʃafə/ /á:n̥ʃafən/ /á:n̥ʃafəɲɟ/
vergangen tied sjrif aansjafdje aansjafdjen aansjafdjes aansjafdje aansjafdjen aansjafdje aansjafdjen aansjafdje aansjafdjen aansjafdje aansjafdjen aangesjaf
IPA /á:n̥ʃavɟə/ /á:n̥ʃavɟən/ /á:n̥ʃavɟəs/ /á:n̥ʃavɟəz/ /á:n̥ʃavɟə/ /á:n̥ʃavɟən/ /á:n̥ʃavɟə/ /á:n̥ʃavɟən/ /á:n̥ʃavɟə/ /á:n̥ʃavɟən/ /á:n̥ʃavɟə/ /á:n̥ʃavɟən/ /á:nɣəʃaf/ /á:nɣəʃav/
gebi-jjendje wies sjrif sjaf aan! sjaffe-v'r aan sjaftj aan!
sjaf aan!
IPA /ʃav á:n/ /ʃafəvər á:n/ /ʃavɟ á:n/
/ʃav á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aansjaffe aansjaffen aangesjaf ó aansjaffe aansjaffen aansjaffentaere aansjaffentaeren aangesjaffe aangesjaffen
IPA /á:n̥ʃafə/ /á:n̥ʃafən/ /á:nɣəʃaf/ /á:nɣəʃav/ /á:n̥ʃafə/ /á:n̥ʃafən/ /á:n̥ʃafən̥'tɛ̀:re/ /á:n̥ʃafən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəʃafə/ /á:nɣəʃafən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aansjaffe ó /á:n̥ʃafə/

  1. (gerundium) gerundium II van aansjaffe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-sjaf-fe

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aansjaffe aansjaffen
IPA /á:n̥ʃafə/ /á:n̥ʃafən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aansjaffe aansjaffen
IPA /á:n̥ʃafə/ /á:n̥ʃafən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aansjaffe /á:n̥ʃafə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aansjaffe (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aansjaffe (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-sjaf-fe
Variaasje