aanstèl

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aanstèl ó /á:n̥sté̞l/

  1. euverdreve, ónech gedraag, de hanjeling van 't zich aanstèlle
  2. de hanjeling van 't erger veur te stèlle van pien es waat 't is
Aafbraeking
  • aan-stèl
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanstèl
IPA /á:n̥sté̞l/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanstèl
IPA /á:n̥sté̞l/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanstèl /á:n̥stè̞l/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aanstèlle (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-stèl
Variaasje